در تقويم مايا روز اول دي 1391 يا 21 دسامبر 2012 با پايان يافتن چيزي شبيه هزاره در تقويم امروزي رشته‌اي از صفر به نمايش درخواهد آمد.البته اين زمان در تقويم مايا پايان هزار سال نيست. به اعتقاد بيشتر كارشناسان نقطه آغازين تقويم ماياها 11 آگوست سال 3314 قبل از ميلاد مسيح بوده است. بيشتر فواصل زماني در تقويم مايايي مضرب‌هايي از 20 هستند. فاصله زماني 7200 روز در تقويم مايا يك كاتون است. هر 20 كاتون يك بكتون را كه معادل 144 هزار روز است، مي‌سازد. هرچند برخي كتيبه‌هاي باستاني گذشت 13 بكتون را ورق خوردن يك هزاره مي‌دانند، تعدادي ديگر از سنگ‌نوشته‌ها هم نشان مي‌دهند كه تقويم همچنان ادامه دارد. با چنين محاسبه‌اي با پايان يافتن 13 بكتون، دنيا در 21 دسامبر 2012 به پايان خواهد رسيد.به گفته برخي باستان‌شناسان، تقويم مايا آن طور كه برخي ديگر اظهار مي‌كنند، سال 2012 به پايان نمي‌رسد و قديمي‌ها هم هرگز اين سال را به عنوان پايان دنيا نمي‌شناختند، اما روز 21 دسامبر 2012، روز مهمي براي تمدن ماياست. آنتوني اوني، باستان‌اخترشناس دانشگاه كلگيت در ايالت نيويورك مي‌گويد: «اين زماني است كه بزرگ‌ترين دوره در تقويم مايا (يك ميليون و 872 هزار روز يا 37/5123 سال) به پايان مي‌رسد و دوره جديد آغاز مي‌شود. در دوران اوج شكوه امپراتوري مايا، آنها تقويم بدون تكرار «شمارش بلند» را اختراع كردند؛ تقويمي با دوره‌اي بسيار طولاني كه از بنيان‌هاي فرهنگي نشات مي‌گيرد و به مساله خلقت باز‌مي‌گردد. دوره كنوني تقويم شمارش بلند در آنچه مايا به عنوان آغاز آخرين دوره آفرينش مي‌داند، در انقلاب زمستاني 2012 به پايان مي‌رسد. مايا اين تاريخ را كه هزاران سال پيش از تمدنش است، به عنوان «روز صفر» يا 13.0.0.0.0. نوشته است و در دسامبر 2012 تقويم گردشي مجددا به روز صفر مي‌رسد و بازه طولاني ديگري آغاز مي‌شود. اين ايده حاكي است زمان و تمام جهان تجديد مي‌شود، چه‌بسا بعد از سپري شدن دوره‌اي پراسترس. اين درست مشابه شرايطي است كه ما هميشه روز اول سال، سال را نو مي‌كنيم يا حتي در صبح بعد از تعطيلات آخر هفته.

کشف قديمي‌ترين تقويم به جاي مانده از ماياها

باستان‌شناسان آمريکايي در خانه‌اي در ويرانه‌هاي شهر شولتون از شهرهاي ماياها در گواتمالا، تقويمي نجومي پيدا کردند که قديمي‌ترين تقويم کشف ‌شده از اين دست است. اين تقويم که متعلق به قرن نهم است از ديگر تقويم‌هاي کشف ‌شده ماياها صدها سال قديمي‌تر است. در اين تقويم که شامل 7 هزار سال آينده مي‌شود، پيشگويي «پايان جهان در سال 2012» بازتابي ندارد.سال 2005 هنگامي که گروهي از باستان‌شناسان به سرپرستي ويليام ساتورنو از دانشگاه نيوهمپشاير در چند کيلومتري شهر شولتون در سان‌‌بارتولو مشغول تحقيق و بررسي بودند، موفق شدند حکاکي‌هايي را کشف کنند. اما سرنخ کشف جديد به سال 2010 مربوط مي‌شود. در آن زمان خانه‌اي در شهر شولتون پيدا شد که با انبوهي از گياهان پوشيده شده بود. بيرون آوردن اين خانه و دسترسي به حکاکي‌هاي درون آن تاکنون طول کشيده است. ماياها معمولا سقف ساختمان‌ها را ويران مي‌کردند و روي ويرانه ‌ساختمان‌ها، بناهاي جديدي مي‌ساختند، اما اين خانه با ديگر خانه‌ها متفاوت بود. در اصلي خانه را با ماده‌اي پر کرده بودند. باستان‌شناسان هنوز به علت اين کار پي نبرده‌اند، اما گمان مي‌کنند اين کار باعث مي‌شد که دست‌کم نقاشي‌هاي روي ديوار بيش از 1000 سال باقي مانده و از بين نرود.

شگفتي‌هاي سازه مايايي: در تصاوير برداشته‌ شده از اين ساختمان ديوارهايي به پهناي 2 و ارتفاع 3 متر ديده مي‌شود. بخش عمده کف ساختمان را نيز سکوهاي سنگي پوشانده است. 3 ديوار از 4 ديوار و همچنين سقف ساختمان وضعيت خوبي دارد، روي ديوار شرقي، تصاوير چند انسان در حالت نشسته در اندازه‌هاي طبيعي با جامه‌هايي سياه و سرهايي مزين ديده مي‌شود که همه آنها به سوي ديوار شمالي نگاه مي‌کنند. روي ديوار شمالي شخصي ديده مي‌شود که مزين‌تر است و حکاکي آن نيز پيچيده‌تر از 2 نفر اول است. اين شخص ابزار حکاکي به دست دارد که متوجه تصوير پيچيده ديگري است. ويليام ساتورنو معتقد است اين تصوير بايد پادشاه شولتون و يکي از خدايان ماياها باشد. روي ديوارهاي داخلي ساختمان همراه با اين تصاوير مي‌توان نقوش، فهرست‌هاي نجومي و لوح‌هاي ديگري را ديد. ساتورنو معتقد است اين تقويم‌هاي نجومي شامل تقويم 260 روزه مراسم آييني، تقويم خورشيدي 365 روزه و همچنين يک دوره سالانه 580 روزه متعلق به سياره ونوس و يک دوره 780 روزه متعلق به سياره مريخ و تقويم‌هايي متعلق به مراحل مختلف کره ماه است.

 



تاريخ : شنبه 13 خرداد 1391برچسب:, | | نویسنده : مقدم |
صفحه قبل 1 صفحه بعد